Wyniki wyszukiwania

Na polskiej ulicy, uczelni, w biurze, rzadko widujemy niepełnosprawnych. Problemem są bariery architektoniczne. Ale chyba znacznie gorsze są te, które stawiamy we własnych głowach… Nie pomogą żadne udogodnienia planistyczne, nowoczesne technologie i miejsca przyjazne np. dla ludzi, poruszających się na wózkach. Wcześniej wszyscy musimy mieć przyjazne umysły!

Popularna książka Antoine’a de Saint- Exupery’ego stała się inspiracją do innowacyjnego projektu współpracy uczniów z gorzowskiego Gimnazjum nr 16 i ich rówieśników ze szkoły „Mario Rapisardi” z włoskiej miejscowości Caltanissetta. Efekty współpracy były tak dobre, że projekt zajął pierwsze miejsce w konkursie „Nasz projekt Twinning – VI edycja 2010” w kategorii wiekowej 13-15 lat.

Przygotowywali wystawy, pracowali nad systemami informacji dla widzów i stronami internetowymi, wreszcie zajmowali się zabytkami, należącymi do najcenniejszych i najsłynniejszych w Europie. Wszystko w ramach projektu realizowanego przy finansowym wsparciu programu Leonardo da Vinci. Jego realizacja była możliwa dzięki trwającej od 2006 r. współpracy wilanowskiej instytucji z innymi muzeami europejskimi w ramach Stowarzyszenia Europejskich Rezydencji Królewskich (ARRE) z siedzibą w Wersalu.

Oczywiście, że tak! Niby wszyscy o tym wiedzą, ale - jak wynika z rozmów przeprowadzonych z uczniami - nie wszyscy chcą kontynuować naukę na uczelniach wyższych. Powodów takich decyzji jest wiele: trudność ze znalezieniem pracy po ukończeniu studiów, przekonanie, że doświadczenie jest ważniejsze od wykształcenia czy wreszcie często słyszane: „studia to strata czasu”.

Istnieje ogromna różnica pomiędzy kibicem piłki nożnej, który wspiera ukochaną drużynę i chce dobrze bawić się z innymi fanami, nawet tymi, popierającymi rywala, a kibolem – który marzy tylko o rozróbie. Jesteśmy za kibicami, ale przeciwko kibolom! I nie chcemy ich na naszym Euro 2012. Dlatego właśnie wymyślono ten projekt.

Często powtarzamy te słowa, ale… czy sami się do nich stosujemy? No cóż – to już znacznie trudniejsze. Dlatego głównym celem Krajowego Spotkania Młodzieżowego było wspieranie dialogu i pobudzenie aktywności lokalnej młodzieży.

Jak pracować z młodzieżą? Jak zachęcać ją do udziału w projektach, angażować w działania lokalnych społeczności, wspierać? Dla działaczy młodzieżowych są to bardzo ważne pytania… Na które starają się szukać odpowiedzi niezależnie od tego, na jakiej szerokości – i długości – geograficznej mieszkają.

Asystentury Grundtviga skierowane są przede wszystkim do nauczycieli osob dorosłych oraz kadry kierowniczej i administracyjnej organizacji edukacji dorosłych. Małgorzata Komarnicka, beneficjentka tej akcji w roku 2009, idealnie wpisuje się w powyższe kryteria – jest jednocześnie nauczycielką esperanta oraz sekretarzem Międzynarodowego Związku Nauczycieli-Esperantystow.

„Najlepsze kasztany są na ulicy Północnej” – tak nazywał się projekt Wolontariatu Europejskiego, zorganizowany przez gdańską fundację „Sprawni Inaczej”. Realizowana od 1 lipca 2009 r. do 1 czerwca 2010 r. inicjatywa miała na celu stworzenie w Gdańsku nowego Centrum Integracji dla osób niepełnosprawnych i lokalnej społeczności.

Łączy nas historia, wspomnienia, łączą nas wielcy ludzie, którzy urodzili się w Polsce, a byli Żydami. A dzieli? Historia, wspomnienia… Polsko – Izraelska Wymiana Młodzieży jest jak pomost.

Są kwiaty w grudniu, słońce. I deklaracje: dziadek, babcia, ciocia pochodzą z Polski. Tylko samych Polaków często brak…

Podobno to najbardziej radosny widok na świecie. Ale nie wszystkie dzieci się uśmiechają. Nie wszystkie mają szczęśliwe, beztroskie dzieciństwo. Te, które są przewlekle chore, większą część życia spędzają w szpitalach, wiedzą, co to smutek, cierpienie, poczucie beznadziei. Czy można przywrócić im zwykły, szczery uśmiech?

Jak to jest spojrzeć na swą pracę od zupełnie innej strony? Przekonali się o tym pracownicy krakowskiego stowarzyszenia STRIM, którzy zaprosili do siebie stażystkę z Włoch w ramach projektu job shadowing.

Z mlekiem? Z pianką? A może czarną? Polscy i niemieccy uczniowie potrafią zrobić każdą kawę, i to świetnie! A przede wszystkim: „robią sobie”… przyszłość.

Mamy swoje tradycje teatralne. Tu, w Warszawie. Ale i Berlin słynny jest na cały świat jako stolica teatru. Czy da się to połączyć?

Młody. Wykształcony. Bez pracy. Ten opis często powtarza się w statystykach dotyczących zatrudnienia, nie tylko w Polsce. Jak zachęcić młodych, by byli przedsiębiorczy?

Są piękne. Ale… jest ich coraz mniej. Drewniane cerkwie, kościółki, bóżnice znikają z naszego krajobrazu. Czy znajdą się ludzie, którzy będą chcieli je uchronić przed zagładą?

Na współpracy międzyregionalnej korzystają mieszkańcy i urzędnicy. A gdy to współpraca międzynarodowa na dodatek? Robi się bardzo ciekawie!

Będą płynąć na pontonach. Iść na piechotę. A gdy dojdą – do nas, do Europy – gdzie zamieszkają? Czy będziemy potrafili się z nimi zintegrować?

Co wiesz o Azerach? Ormianach? Kirgizach? A wiesz, że możesz z nimi budować lepszy świat? Nie? No właśnie!