Polityka na miarę
Jak tworzyć polityki publiczne na podstawie danych, skoro sposoby ich wykorzystywania się różnią? Czas zmierzyć się z tym wyzwaniem.
Dane ilościowe pomagają nam zrozumieć złożoność rzeczywistości. Wiedza, której nam dostarczają – o warunkach życia, wartościach czy postawach młodych ludzi – jest niezbędna do tworzenia stosownych rozwiązań i polityk. Jednak statystyki zawsze powinny być wykorzystywane rozważnie, uzupełniane analizami jakościowymi oraz poddawane ewaluacji. Coraz więcej państw europejskich korzysta z nich ich bardziej systematycznie i proaktywnie.
Unia Europejska i inne instytucje międzynarodowe popierają tę tendencję. Strategia UE na rzecz młodzieży na lata 2019–2027 zaleca wprowadzanie polityk młodzieżowych opartych na dowodach zarówno na poziomie państw UE, jak i całej Wspólnoty. KE utworzyła też specjalną grupę ekspertów, która opracowuje dane dotyczące edukacji, zatrudnienia, zdrowia i włączenia społecznego młodych oraz proponuje nowe obszary, które należy objąć politykami młodzieżowymi. Eurodesk jest częścią tej grupy. Jej pierwsze spotkanie odbyło się 18–19 września 2019 r.
Ale dane to nie wszystko. W tworzeniu polityk niebagatelne znaczenie ma również informacja młodzieżowa. Dopominają się o nią sami młodzi ludzie. Ostatnia runda ich konsultacji z europejskimi decydentami zaowocowała przyjęciem 11 Celów Młodzieżowych, które zostały uwzględnione w Strategii UE na rzecz młodzieży... Cel czwarty mówi o tym, że „należy zapewnić młodym ludziom lepszy dostęp do wiarygodnych informacji, zachęcać ich do krytycznego myślenia oraz włączania się w dialog i procesy partycypacji obywatelskiej”. Wydaje się jednak, że media internetowe nie rozwiązują problemu. Szczególnie w dobie wszechobecnych fake newsów i coraz bardziej powszechnego zjawiska informacyjnego przeładowania.
Zdaniem Eurodesku, kraje członkowskie powinny zapewnić wszystkim młodym ludziom równy dostęp do wysokiej jakości informacji, w tym o ofercie programów unijnych, oraz wsparcie wykwalifikowanych pracowników młodzieżowych. A żeby zrozumieć potrzeby młodych – czyli to, jakich informacji szukają, w jaki sposób do nich docierają i jak się nimi dzielą (oraz sprawdzić, jaką rolę w tym procesie odgrywają wolontariusze i pracownicy młodzieżowi) – potrzebne są szczegółowe badania.
Opublikowana w 2011 r. i wciąż aktualna Tablica wskaźników UE dotyczących młodzieży zawiera dane dotyczące partycypacji młodych, czyli np. wykorzystania internetu do kontaktu z politykami i osobami publicznymi. Ale nie znajdziemy w niej niczego, co podchodziłoby pod kategorię „informacja młodzieżowa”. Rada Europy pracowała nad tego typu danymi w ramach osobnej grupy eksperckiej. Czy jednak strategie komunikacji z młodymi ludźmi i informacja młodzieżowa sama w sobie są w ogóle mierzalne? Czy da się oszacować kompetencje cyfrowe młodych? Albo zliczyć, ilu z nich korzysta z pomocy pracowników sieci informacyjnych, a ilu radzi sobie samodzielnie? W kolejnej Tablicy... kwestie te powinny zostać poruszone.
Audrey Frith
Dyrektorka biura Eurodesk Brussels Link
Artykuł ukazał się w kwartalniku ,,Europa dla Aktywnych".